تحلیل رخساره و تفسیر محیطی اثرفسیل های پلانولیتس و پالئوفیکوس از رسوبات پالئوزوییک ایران میانی

در این مطالعه بخش شیلی سازند لالون، بخش پنج سازند میلا و سازندهای شیرگشت و جیرود در زیر پهنه‌های ایران مرکزی و البرز از پهنه ایران میانی، برای تفکیک دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس بررسی شدند. هر کدام از این واحدها، حاوی مجموعه اثر فسیل­های متنوعی است که دو اثرجنس پالئوفیکوس و پلانولیتس از فراوان‌ترین آنهاست. در مطالعه حاضر، ضمن بحث ایکنوتاکسونومی اثرجنس‌های پلانولیتس و پالئوفیکوس، تلاش شد تا معیارهای شناسایی این دو اثرجنس بیان شده و مشکلات احتمالی موجود در تشخیص آنها ارزیابی شوند. نتیجه این مطالعه نشان می­دهد که ویژگی­های ساختاری پالئوفیکوس دلالت بر پرشدگی غیرفعال یک سیستم حفره­ای باز ساخته شده توسط جانداران شکارچی یا معلق‌خوار است، درحالی‌که ویژگی­های پلانولیتس نشان‌دهنده پس­ریزی رسوب در یک حفره موقتی ساخته شده به‌وسیله جانداران متحرک تغذیه‌کننده از رسوب است. پلانولیتس، حفاری بدون آستر است که پرشدگی حفره‌ها، با ویژگی­های متفاوت بافتی با رسوب سنگ میزبان است؛ در حالی‌که پالئوفیکوس حفره‌های آستردار پرشده با رسوبات همسان با رسوب اطراف است. همچنین، مجموعه پالئوفیکوس نشان‌دهنده گسترش مجموعه­ جانداران فرصت طلب با استراتژی انتخابی r ((r-selected در شرایط محیطی ناپایدار است؛ در حالی‌که مجموعه پلانولیتس دلالت بر گستـرش مجموعه­ جانــداران کف‌زی (بنتیک) با استراتژی انتخابی k  (K-selected) در شرایط  پایدار و آرام محیطی می‌باشد. اثرگونه­های تشخیص داده شده پلانولیتس شامل P. montanus ، P. terraenovae  ، P. annularis و beverleyensis P.  و اثرگونه­های پالئوفیکوس شامل  P. heberti،  P. tubularis،  P. striatus و P. sulcatus  هستند.